Aan het einde van de 19e eeuw kreeg Willem Kloos een envelop met 1000 gulden er in. De vrouw die de envelop gaf, zei tegen Willem Kloos: “Ik beschouw dit geld als verloren.”. Dit was genoeg geld voor de Kloos om zijn tijdschrift ”De Gids” op te richten. Dit tijdschrift gaat later een grote invloed hebben op de Nederlandse literatuur. Willem Kloos richtte dit tijdschrift op om nieuwe literatuur bekend te maken, hierdoor kwamen schrijvers zoals Lodewijk van Deyssel en Fredrik van Eeden aan het licht. Het tijdschrift De Gids is uiteindelijk zo belangrijk geworden omdat hij een hele nieuwe manier van literatuur bekend maakte. Een bekende schrijvers uit die tijd was Jacques Perk, die had geprobeerd om een stuk in de gids te zetten maar niet werd toegelaten. Hij werd pas bekend toen zijn gedichten werden gevonden toen hij stierf op 22e jarige leeftijd. Hij werd later gezien als de voorganger van de nieuwe beweging. Willem kloos oprichter van het tijdschrift “De Gids” was ook een belangrijk schrijver.
De tachtigers ( zo werd de nieuwe beweging toen genoemd) hadden een aantal eisen. Een van die eisen was dat als er een roman werd geschreven, dat de schrijver totaal neutraal blijft. Je mag geen standpunten hebben of duidelijk aan één kant staan. Ook één van de eisen was dat er in een nieuwe taal werd geschreven. Een ander belangrijke schrijver van die tijd was Lodewijk van Deyssel. Hij was al vrij vroeg bekend nadat hij een stuk in zijn vaders tijdschrift had geplaatst over de Franse schrijver Victor Hugo. Dit viel niet goed in het katholieke tijdschrift en er werd fel op gereageerd. Frederik van Eeden was een grote invloed voor de nieuwe beweging maar zijn sprookjesachtige verhalen paste er niet helemaal in en toch had hij kritiek op de roman “Een liefde” van Lodewijk van Deyssel. Hij had vooral moeite met het 13e hoofdstuk omdat hij vond dat er te veel obscene stukken werden bekend gemaakt. Lodewijk van Deyssel is ook onder andere bekend geworden door zijn opmerkelijke recensies waar hij de schrijvers uitschold. Dit heette zogenaamde scheldkritiek maar dit fenomeen bestaat nu niet meer.
De tachtigers ( zo werd de nieuwe beweging toen genoemd) hadden een aantal eisen. Een van die eisen was dat als er een roman werd geschreven, dat de schrijver totaal neutraal blijft. Je mag geen standpunten hebben of duidelijk aan één kant staan. Ook één van de eisen was dat er in een nieuwe taal werd geschreven. Een ander belangrijke schrijver van die tijd was Lodewijk van Deyssel. Hij was al vrij vroeg bekend nadat hij een stuk in zijn vaders tijdschrift had geplaatst over de Franse schrijver Victor Hugo. Dit viel niet goed in het katholieke tijdschrift en er werd fel op gereageerd. Frederik van Eeden was een grote invloed voor de nieuwe beweging maar zijn sprookjesachtige verhalen paste er niet helemaal in en toch had hij kritiek op de roman “Een liefde” van Lodewijk van Deyssel. Hij had vooral moeite met het 13e hoofdstuk omdat hij vond dat er te veel obscene stukken werden bekend gemaakt. Lodewijk van Deyssel is ook onder andere bekend geworden door zijn opmerkelijke recensies waar hij de schrijvers uitschold. Dit heette zogenaamde scheldkritiek maar dit fenomeen bestaat nu niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten